|
Raz staruszek spaceruj?c w lesie e a7 e a7
Ujrza? listek powi?d?y i blady. E a7 h7
I pomy?la?, to ju? chyba jesie?, e a7 e a7
Jesie? idzie, nie ma na to rady. C h7 e I podrepta? do chaty po dró?ce c d g e
I powiedzia? stan?wszy przed chat? c d g e
Swojej ?onie, tak samo staruszce, c d g e
Jesie? idzie - nie ma rady na to. C h7 e Za? staruszka zmartwi?a si? szczerze,
Zamacha?a r?kami obiema,
Musisz zacz?? chodzi? w pulowerze,
Jesie? idzie - rady na to nie ma. Mo?e si? zrobi? zimno ju? jutro
Lub pojutrze, a mo?e za tydzie?.
Trzeba b?dzie wyj?? z kufra futro,
Nie ma rady - jesie?, jesie? idzie. A by? sierpie?, pogoda prze?liczna,
Wszystko sta?o w z?ocie i zieleni,
Prócz staruszków nikt chyba nie my?la?
O maj?cej nast?pi? jesieni. Ale, có?, oni ?yli najd?u?ej,
Mieli swoje staruszkowe zasady.
I wiedzieli, ?e wcze?niej czy pó?niej
Jesie? przyjdzie- nie ma na to rady.
|
