24 kwietnia w Rzymie odbędzie się beatyfikacja sł. bożego ks. Bronisława Markiewicza. Warto więc może przybliżyć tę postać.
Ks Bronisław Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 roku w Pruchniku k Jarosławia jako szóste z jedenaściorga dzieci Jana i Mari z Gryzieckich do szkoły elementarnej chodził w Pruchniku. Gimnazjum ukończył w Przemyślu maturę zdał 23 lipca 1863 roku. Wstąpił do Seminarium duchownego i w1867 roku został wyświęcony. W tym też roku rozpoczoł prace jako wikariusz w Harcie koło Dynowa. Z jego inicjatywy proboszcz wybudował kaplice w miejscowościach Szklary, Lipnik, Bachorzec. W 1870 roku został wikariuszem w katedrze przemyskiej. Pracował jako kapelan wśród więźniów, a nawet chadzał po okolicznych wioskach katechizując dzieci pasące krowy. Wraz z biskupem Hirschlerem zorganizował komitet ratunkowy dożywiający ludzi podczas epidemii cholery. Następnie podjął studia filozoficzne we Lwowie i Krakowie skąd został w 1875 roku odwołany z powodu braku kapłanów do pracy w parafii Gać, następnie od 1877 pracował w parafii Błażowa. Wybudował szpital i założył spółdzielnię tkacką. W tym samym czasie wykładał w Przemyślu teologie pastoralną. Posłuszny woli bożej wyjechał do włoch i przez 7 lat był uczniem św. Jana Bosko. Wrócił w 1892 roku aby objąć parafię w Miejscu. Zakupił od dziedzica Miejsca Jana Trzeciaka ziemię rozpoczynając budowę zakładu dla sierot. Okoliczna ludność pomagała tłumnie we wszystkich pracach. Wszyscy w okolicy wiedzieli, że jeszcze przed rozpoczęciem budowy u księdza Bronisława na plebani mieszkały sieroty. Na łysej górze wybudowano kościół, klasztor, i zakład dla sierot posadzono sady. W zakładzie uczono młodzież z okolic różnych zawodów przysposabiając ją do samodzielnego życia. Jeszcze przed II wojna światowa w zakładzie uzyskało gruntowne wykształcenie kilka tysięcy osób wielu wstąpiło do stanu duchownego. Po wojnie zmieniły się czasy ale nie zamieniła się działalność zakładu szkolono w zawodach tokarz, ślusarz, stolarz, kowal, kaletnik, rymarz, introligator, drukarz i inne. Ks. Bronisław Markiewicz w 1895 roku doprowadził do zmiany nazwy miejscowości z Miejsce na Miejsce Piastowe. Pracował tu aż do śmierci 29 stycznia 1912 roku. w Miejscu Piastowym na wniosek ks. Broni9sława Markiewicza zostały zatwierdzone Zgromadzenia Księży Michalitów i sióstr Michalitek. Pochowany na cmentarzu parafialnym. Jego proch zostały przeniesione 5 maja 1990 roku do kościoła zakonnego
Wydrukuj tekst
