Zapraszamy na nowe wystawy:
ALFONS KARPIŃSKI
Ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli
4 kwietnia – 31 maja 2009
W roku jubileuszu 10-lecia Muzeum Regionalne w Stalowej Woli pragnie przybliżyć swoje dokonania w różnych obszarach działalności. Twórczość Alfonsa Karpińskiego jest od początku przedmiotem zabiegów kolekcjonerskich i badawczych Muzeum, ze względu na miejsce urodzenia tego wybitnego artysty – Rozwadów.
Na wystawie zaprezentowana zostanie kolekcja prac Karpińskiego zgromadzona w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli – po raz pierwszy będzie ona pokazana w całości, wraz z najnowszymi nabytkami.
Kolekcja obejmuje ponad 50 prac artysty. Są to: obrazy olejne, pastele, akwarele oraz rysunki z poszczególnych etapów drogi artystycznej Karpińskiego. Liczne portrety na zamówienie wymagały konkretnych szkicowych studiów. Na uwagę zasługują niezwykłe rysunki aktów kobiecych i męskich pochodzące jeszcze z czasów wiedeńskich studiów. W kolekcji znajdują się także szkice wykonane w Paryżu, uwieńczone w zbiorach ważnym obrazem ukazującym część paryskiej pracowni („W pokoju”, 1908). Nie zabrakło rysunków potwierdzających fascynację Karpińskiego podkrakowską wsią, czy życiem miasta. Oglądając mniej znane rysunki i szkice mamy okazję obcować nie tylko z warsztatem artysty, ale i fragmentami, czy nawet całymi koncepcjami przyszłych dzieł malarskich. O tym, że artysta malował wiele portretów męskich, głównie inteligencji polskiej, świadczy wartościowy obraz „Portret profesora” z 1924 r., najnowszy nabytek Muzeum.
Wystawie towarzyszy katalog zbioru prac Alfonsa Karpińskiego, zgromadzonych w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli.
Kurator wystawy: Anna Szlązak
ALFONS KARPIŃSKI (1975 Rozwadów – 1961 Kraków), wybitny artysta reprezentujący w malarstwie polskim umiejętność łącznia dekoracyjności z tendencjami tradycyjnymi lat 20. i 30. XX wieku. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1891-1899). Naukę kontynuował w Monachium (1903) oraz w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych (1904-1907). Wyjechał do Paryża, gdzie od 1908 do 1912 uczęszczał do Académie Willi. Odbył kilka podróży po Europie. Osiadł w Krakowie i tam tworzył do końca życia.
Artysta wypracował jemu właściwy dekoracyjny, miękki styl malowania, ale przede wszystkim zasłynął z niezwykłych portretów kobiet, stylizowanych na paryżanki, które „czuć zacisznym buduarem”, dyskretnie kokietujących, bardzo kobiecych, dlatego też najsłynniejsze aktorki, czy wielkie damy owych czasów pozwalały się portretować często tylko Karpińskiemu. Innymi charakterystycznymi tematami były kwiaty oraz wnętrza: kameralne, przytulne, emanujące ciepłem i spokojem, stwarzanym przez nagromadzenie przeróżnych dekoracyjnych bibelotów. Kwiaty, przede wszystkim ukochane róże, nabierały w malarstwie artysty nowego wymiaru. Studiował gamę tonów i półtonów kolorystycznych, nadając swym kwiatom niepowtarzalny urok.
AKORDY ŚWIATŁA I KOLORU
TWÓRCZOŚĆ WOJCIECHA WEISSA I ANERI IRENY WEISSOWEJ
4 kwietnia – 31 maja 2009
Prezentowana ekspozycja, zorganizowana przez Muzeum Regionalne w Stalowej Woli pokazuje pochodzące z prywatnej, rodzinnej kolekcji prace Wojciecha Weissa (1875-1950) i jego żony Ireny (1888-1981). Wystawa od 2007 r. spotyka się z wielkim zainteresowaniem w różnych miastach Polski. Eksponowały ja takie instytucje jak Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, BWA w Olsztynie, Muzeum Zamojskich w Kozłówce, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Muzeum w Sosnowcu, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.
Wystawa stanowi okazję do przypomnienia twórczego dorobku wybitnego artysty, którego dzieła znalazły trwałe miejsce w historii polskiej sztuki, podkreślenia różnorodności jego prac i korelacji z wieloma stylami i nurtami, a ponadto stanowi sposobność do zobrazowania malarskich osiągnięć Ireny Weissowej, używającej artystycznego pseudonimu Aneri. Ekspozycja nawiązuje do wcześniejszych wspólnych przedstawień dzieł Weissów, z których pierwsze miało miejsce już w 1926 roku, na wystawie Towarzystwa Sztuk Pięknych we Lwowie („Aneri, Weiss, Wyczółkowski”)
Wojciech Weiss oprócz talentu malarskiego przejawiał wielką wrażliwość muzyczną i często światy barw i dźwięków przenikały się w jego sposobie postrzegania sztuki. Ukazywane prace pozwalają prześledzić drogę twórczą od akademickich rysunków, poprzez malarstwo klasyczne, obrazy z charakterystycznie rozjaśnioną paletą barwną, tzw. białego okresu, do dzieł tchnących impresjonizmem, ekspresjonizmem czy symbolizmem. Artysta podejmuje szeroką gamę tematów: pejzaże, martwe natury, portrety, scenki rodzajowe, akty, a nawet sceny historyczne. Nietrudno dostrzec w jego pracach analogie do twórczości wielkich mistrzów, czy np. sztuki japońskiej, co nie przeszkodziło jednak malarzowi w wypracowaniu własnego, rozpoznawalnego stylu.
Początki działalności artystycznej Wojciecha Weissa przypadają na lata dziewięćdziesiąte XIX wieku, kiedy w malarstwie polskim zaczynają pojawiać się pierwsze symptomy nowych kierunków. Zdobywa solidne wykształcenie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie studiuje w latach 1892-1896. Malowane w tym czasie portrety, naznaczone piętnem zasad akademizmu, posiadają już pewne znamiona rodzącej się nowej sztuki. W Portrecie dziewczyny (1895), pojawia się blask niewidocznego światła słonecznego, twarz Staruszki (1895) mieni się jaśniejącym konturem ostrego seledynu, w Portrecie kobiety w czarnej sukni (1896) tkanina stroju i draperii tła wibruje wielobarwnymi refleksami. Niespotykane dotąd rozbicie struktury malarskiej harmonijnie współgra z łagodnym modelunkiem ciała. Z biegiem czasu jego płótna zapełnią się luministycznymi efektami, fioletowo-złotych promieni zachodzącego słońca oraz poetyką symbolizmu (Taniec fauna z dziewczyną, 1899) i wewnętrznym napięciem rodzącego się ekspresjonizmu (Plac mariacki nocą , 1898)
Twórczość Ireny Aneri Weissowej, na gruncie artystycznym pozostającej w cieniu męża, często nie jest właściwie doceniana. Niniejsza wystawa pokazuje, że Aneri nie była jedynie naśladowczynią Wojciecha, choć często podążała tą samą ścieżką, nie była także malarką monotematyczną, zaś wiele z jej prac zadziwia twórczą dojrzałością i prawdziwym pięknem.
Cykl wystaw zorganizowanych przy współpracy z muzeami i galeriami z całego kraju, jak również publikacja autorstwa Renaty Weiss, pozwala na realizację założonego celu popularyzacji sztuki Wojciecha Weissa i Aneri, a także oddanie do rąk Czytelników rzetelnego kompendium wiedzy nas temat ich życia i twórczości.
Przypominamy, że trwają wystawy:
PLAKAT MUZEALNY W 10-LECIU
do 31 grudnia 2009
Wystawę można oglądać w budynku Muzeum przy ul. Sandomierskiej 1
Czynna: pon., śr., pt: 8-15, wt.: 8-18, soboty, niedziele 16-19.
W tym roku Muzeum Regionalne w Stalowej Woli obchodzi jubileusz 10-lecia istnienia. Pierwszym zwiastunem obchodów, które odbędą się we wrześniu, jest wystawa plakatów, promujących niektóre z ekspozycji, prezentowanych tu w latach 1999-2009.
Dobór plakatów odbywał się według kryterium artystycznego. Wybrano około 40 najbardziej interesujących afiszy spośród ponad stu, jakie w minionym dziesięcioleciu pojawiały się w Stalowej Woli i okolicach. Podziwiając zamysł artystyczny projektów, można także powspominać niegdysiejsze ekspozycje, wernisaże, wydarzenia…
Plakaty można oglądać na klatce schodowej stalowowolskiego muzeum do 31 grudnia 2009 roku.
STALOWA WOLA MIASTO COP-u
URBANISTYKA I ARCHITEKTURA
Do 31 maja 2009
Wystawę można oglądać przy ul. Staszica, obok kina Ballada.
Czynna przez całą dobę, oświetlona w nocy.
Plenerowa ekspozycja obejmuje 100 wielkoformatowych fotografii, ukazujących najbardziej interesujące i wartościowe obiekty architektoniczne, wzniesione w Stalowej Woli na przestrzeni 70 lat istnienia miasta.
Wystawy stałe
Z DZIEJÓW REGIONU NADSAŃSKIEGO
Archeologia-etnografia-historia
Wystawę można oglądać w budynku Muzeum przy ul. Sandomierskiej 1.
Czynna: pon., śr., pt: 8-15, wt.: 8-18, soboty, niedziele 16-19.
Wystawa w oryginalnej aranżacji prezentuje zabytki dokumentujące historię regionu od pradziejów do czasów II wojny światowej; kulturę ludową regionu lasowiackiego, eksponaty kolejarskie, militaria, judaika, a także zabytki sztuki sakralnej, w tym rzeźbę ludową. W każdej z części znajduje się dodatkowy zbiór eksponatów, których można dotykać, a także umieszczone są opisy w brajlu.
GALERIA PRZEZ DOTYK
(ekspozycja na dziedzińcu muzeum)
Ekspozycja rzeźb, powstałych podczas międzynarodowego pleneru, autorstwa artystów ukraińskich i polskich. Zwiedzający mają do dyspozycji katalog z rozdziałem w alfabecie Braille’a, a także opisy mówione na odtwarzaczach mp3.
NARODZINY STALOWEJ WOLI 1938
Wystawę można oglądać w obiektach przy ul. Prymasa Wyszyńskiego 12
Ekspozycja wnętrz w pomieszczeniach hotelu Hutnik zaaranżowanych w stylu lat międzywojennych, wprowadza w czas narodzin Stalowej Woli.
Dostępna wyłącznie po uprzedniej rezerwacji telefonicznej po nr tel. 015 842 00 42
Jeszcze tylko do końca czerwca można oglądać wystawę
COP DLA PRZYSZŁOŚCI
LUDZIE – PRZEMYSŁ – ARCHITEKTURA
edukacyjna wystawa multimedialna
nagrodzona Sybillą 2007
Wystawę można oglądać w hali warsztatów ZS nr 1 przy ul. Hutniczej 17
Czynna: pon., śr., pt: 8-15, wt.: 8-18, niedziele 15-20 (sobota nieczynne).
Multimedialna wystawa, nagrodzona Sybillą 2007, łączy walor edukacyjny z atrakcyjnością ekspozycyjną, dlatego tak chętnie jest odwiedzana nie tylko przez szkoły. Można ją zwiedzać jeszcze do końca czerwca.
Od niedawna na ekspozycji mozna oglądać model polskiego bombowca Łoś. Jest to jedyny tak duży model tego samolotu – wykonany w skali 1:4, co ma tym większe znaczenie, że do naszych czasów nie zachował się żaden egzemplarz „Łosia”, nigdy nie wykonano też jego wiernej makiety. Na wystawie znajduje się już oryginalna łopata śmigła znakomitego bombowca.
Wystawa ma swoją witrynę internetową: www.cop.stalowawola.pl